Mahmûd ::: (a. s. hamd'dan) : 1) hamdolunmuş, sena edilmiş; övülmeye değer. Ma-kam-ı mahmûd : Hz. Muhammed (Alehisselâm)'in en büyük şefaat makamı, Cennet.

mahmûd-ül-hisâl ::: iyi ahlâk sahibi.

mahmûd-üş-şiyem ::: övülecek huylara sahip olan. 2) i. Hz. Peygamber (Aleyhisselâm)'in adlarından biri. 3) i. erkek adı.

Mahmûd ::: (a. h. i.) : Ebrehe'nin Kabe'yi yıkmak üzere getirdiği filin adı.

mahmûd ::: övülmüş

mahmûd ::: ‬övülmüş

Mahmûd ::: (a. h. i.) Ebrehe'nin Kabe'yi yıkmak üzere getirdiği filin adı.