şefî' ::: (a. s. şefâat'den. c. : şüfeâ) : şefaat eden, bir suçun bağışlanması için aracılık eden. (bkz. : şâfi').

şefî-i eâr ::: fık. bitişik komşu evinin satılmasından dolayı aynı para ile bu evi satın alma hakkı üstünlüğüne mâlik olan kimse.

şefî-i müznibîn, ::: rûz-i ceza (kıyamet günü günahlılarının şefaatçisi) : Hz. Muhammed (Aleyhisselâm).

şefî' ::: şefaatçi , şefaat eden