fârig ::: (a. s. ferâğ'dan.) : 1) vazgeçmiş, çekilmiş. 2) rahat, âsûde. 3) boş, boş kalmış, işini bitirmiş, işsiz. 4) huk. bir mülkün, tasarruf, sahip olma, kullanma hakkını başkasına terk eden.

fârig-ül-bâl ::: başı dinç, rahat.

fârig-ül-hâl ::: hâli vakti iyi olan.

fâriğ ::: rahat , boş

fâriğ ::: ‬boş

fâriğ ::: rahat

fâriğ ::: huzurlu

fâriğ ::: vazgeçen