fahiş ::: (a. s. fahş'dan.) : 1) mübalâğalı, taşkın, aşırı. 2) büyük, iri. 3) ahlâksız, ahlâka aykırı; çirkin, pek kötü. Kavl-i fahiş : çirkin söz. Hatâ-yi fahiş : pek kötü yanlış. 4) insafsızca. 5) tamahkâr, pinti, kısmık [adam].

fâhiş ::: aşırı

fâhiş ::: ‬aşırı

fâhiş ::: büyük çirkin

fâhiş ::: kötü

fahiş ::: (a. s. fahş'dan.) 1) mübalâğalı, taşkın, aşırı. 2) büyük, iri. 3) ahlâksız, ahlâka aykırı; çirkin, pek kötü. Kavl-i fahiş : çirkin söz. Hatâ-yi fahiş : pek kötü yanlış. 4) insafsızca. 5) tamahkâr, pinti, kısmık [adam].