hadim ::: (a. s. hidmet'den. c. : hadem. hademe. huddâm) : 1) hizmet eden, yarıyan.

hâdim-i pîr ::: astr. Zuhal (satürn) gezeğeni.

hâdim-ül-fukarâ ::: fakirlere hizmet eden. 2) i. harem ağası, (bkz. : hâce-serâ).

hâdim-ül-haremeyn-üş-şerîfeyn ::: (Mekke ve Medîne gibi iki kutsal yere hizmet eden) : Osmanlı pâdişâhlarına verilen bir unvan. [Yavuz'dan sonra].

hâdim ::: hizmetçi , hizmet eden , yıkan

hâdim ::: ‬hizmetçi