hâtem ::: (a. i.) : 1) mühür, üstü mühürlü yüzük.

hâtem-î merâret ::: acılık mührü. 2) en son.

hâtem-i sadâret ::: pâdişâhın sadrâzamlarda duran mühürü.

hâtem-ül-enbiyâ, hâtem-ün-nebiyyîn ::: (nebilerin. peygamberlerin sonuncusu) : Hz. Muhammed (Aleyhisselam)

hatim ::: (a. s. hatm'den.) : 1) hitâma erdiren, bitiren. 2) mühürliyen, mühürleyici. ["hâtem" olarak da kullanılır],

hâtem ::: mühür , yüzük , son

hâtem ::: ‬mühür

hâtem ::: yüzük

hatim ::: (a. s. hatm'den.) 1) hitâma erdiren, bitiren. 2) mühürliyen, mühürleyici. [