âfet ::: (a. i. c. : âfât) : 1) büyük felâket, belâ. (bkz. : adûd, 2) . 2) mec. çok güzel insan.

âfet - i cân ::: 1) canın belâsı, can belâsı; 2) güzel, dilber.

âfet - i cân - ı cihân ::: cihanın canının belâsı.

âfet - i devrân ::: âşıkların güzeller için kullandıkları bir tâbir.

âfet ::: bela , felaket , musibet , afet

âfet ::: ‬afet

âfet ::: bela

âfet ::: musibet

âfet ::: felaket

âfet ::: zarar

âfet ::: ziyan

âfet ::: çok güzel

âfet ::: dilber

âfet ::: güzel sevgili