mevâni' ::: (a. i. mâni' ve mânia'nın c.) : manîler, engeller.

mevânî-i hissiye ::: huk. [eskiden] küçüklük veya zararlı hastalık gibi sebepler ile karı kocanın mukarenetine manî olan haller.

mevânî-i şer'iyye ::: huk. [eskiden] karı ila kocadan birinin hac için ihrama girmesi, ramazanda oruçlu olması, farzolan namazda bulunması ve karının hayz ve nifâs hâlinde olması gibi hallerdir ki eşler arasında mukarenete manî olur.