mündemiç ::: (a. s. dümûc'dan) : 1) indimâceden, dürülüp sarılan, içine yerleşen, içine sokulmuş, (bkz. : münderic). 2) fels. *içkin, fr. immanent.

mündemic ::: bir şeyin içine yerleştirilmiş , içinde yer alan , içinde bulunan , içine bırakılmış , indimac eden , dürülüp sarılan , içine sokulmuş olan , içine alınmış olan

mündemic ::: ‬içinde yer alan

mündemic ::: içinde bulunan

mündemiç ::: (a. s. dümûc'dan) 1) indimâceden, dürülüp sarılan, içine yerleşen, içine sokulmuş, (bkz. : münderic). 2) fels. *içkin, fr. immanent.