münharıt ::: (a. s.) : ipliğe dizilmiş.

münharif ::: (a. s. harf'den) : 1) inhiraf eden, sapan, doğru gitmiyen. 2) çarpık, sapa. 3) sağlam olmıyan.

münharif-ül-miıâc ::: keyifsiz, rahatsız. 4) geo. iki kenarı paralel dörtgen, fr. quadrilatere.

münhasır ::: (a. s. hasr'dan) : 1) inhisar eden, sınırlanmış, her yanı çevrili. 2) yalnız bir kimseye veya bir şeye mahsus olan.

münharıt ::: (a. s.) ipliğe dizilmiş.

münhasır ::: (a. s. hasr'dan) 1) inhisar eden, sınırlanmış, her yanı çevrili. 2) yalnız bir kimseye veya bir şeye mahsus olan.