muktezâ ::: (a. s. kazâ'dan) : 1) iktizâ etmiş, lâzımgelmiş. 2) kanun kâbına göre yazılan yazı, derkenar.

muktezâ-yi hâl ü makam ::: ed. sözde hâlin, makamın îcâbettiği gibi konuşma tarzına bağlı kalma, yerinde ve adamına göre söyleme. muktezâ-yi hilkat : yaradılış İcâbı.

muktezî ::: (a. s. kazâ'dan) : iktizâ eden, lâzımgelen, îcâbeden, îcâbettiren, gereken; gerektiren.

muktezî ::: ‬gereken

muktezî ::: (a. s. kazâ'dan) iktizâ eden, lâzımgelen, îcâbeden, îcâbettiren, gereken; gerektiren.