mef'ûl ::: (a. s. fi'l'den. c. : mefâîl) : 1) işlenmiş, yapılmış, kılınmış. 2) bir failin yaptığı, işlediği iş üstünde belli olan. 3) gr. *tümleç. İsm-i mef'ûl : ortaç, sıfat fiil.

mef'ûl-i anh, mef'ûl-i minh ::: gr. -den hâli, fr. ablatif.

mef'ûl-ün bih ::: gr. -i hali, fr. accusatif.

mef'ûl.ün fih ::: gr. -de hâli, fr. locatif.

mef'ûl-ün-gayr-i sarîh ::: gr. *dolaylı *tümleç, fr. complement indirect.

mef'ûlün ileyh ::: gr. -e hâli, fr. datif,

mef'ûlün leh ::: gr. için, fr. postposition.

mef'ûlün maa. ::: gr. -le, -ile hâli, fr. instrumental.

mef'ûlün sarîh ::: gr. düz "tümleç, *nesne, fr. : omplement direct. 4) ibne (bkz. : me'bûn).