müretteb ::: (a. s. retb'den) : 1) tertîbolunmuş, dizilmiş, yerli yerine konulmuş *tâyin edilmiş, birşey, bir yer için ayrılmış. Sonradan kurulmuş. 4) danışıklı, uydurma, , yalandan tertîb olunmuş.

mürettib ::: (a. s. retb’den c. : mürettibîn) : I. . tertîbeden, nizâma, sıraya koyan. 2) i. yazı dizicisi [atbaada] . Sehv-i mürettib : mürettibin yaptığı harf veya kelime yanlışlığı.

müretteb ::: sıralanmış , dizilmiş

mürettib ::: sıraya koyan

müretteb ::: ‬düzenlenmiş

müretteb ::: tertip edilmiş

müretteb ::: dizilmiş

mürettib ::: ‬dizgici

müretteb ::: (a. s. retb'den) 1) tertîbolunmuş, dizilmiş, yerli yerine konulmuş *tâyin edilmiş, birşey, bir yer için ayrılmış. Sonradan kurulmuş. 4) danışıklı, uydurma, , yalandan tertîb olunmuş.

mürettib ::: (a. s. retb’den c. : mürettibîn) I. . tertîbeden, nizâma, sıraya koyan. 2) i. yazı dizicisi [atbaada] . Sehv-i mürettib : mürettibin yaptığı harf veya kelime yanlışlığı.