mütekellim ::: (a. s. kelâm'dan. c. : mütekellimîn, mütekellimûn) : 1) tekellüm eden, söyliyen, konuşan, (bkz. : mütelâffız). 2) gr. birinci şahıs. 3) nutuk söyliyen.

mütekellim ale-l-vakf ::: [eskiden] mütevelli.

mütekellim ::: konuşan , söyleyen

mütekellim ::: ‬konuşan

mütekellim ::: birinci tekil şahıs