şetm ::: (a. i. c. : şütûm) : sövme, sövüp sayma, (bkz. : düşnâm, sebb). Sebb ü şetm : sövüp sayma.

şetm-i gatîz ::: edepsizce sövme.

şetim ::: sövme , çirkin söz , kötü düşünce , küfredilmiş sövülmüş kimse , kerih ve kabih olan , çirkin

şetm ::: küfür , sövgü , küfretmek , sövmek

şetm ::: ‬küfür

şetm ::: sövgü