"); şâb ::: (f. i.) : şap.

şâbb ::: (a. s. ve i. şebâb'dan. c. : şübbân) : genç, delikanlı; yiğit. Şeyh ü şâbb : ihtiyar ve genç

şâbb-ı emred ::: henüz sakalı, bıyığı çıkmamış olan genç.

şâb ::: (f. i.) şap.