mebnî ::: (a. s.) : 1) bina olunmuş, yapılmış, kurulmuş. 2) bir şeye dayanan. 3) …den dolayı, ... den ötürü. 4) a. gr. son harfi hiç bir şekilde değişmiyen, sabit harekeli kelime.

mebnî-ale-l-hilcSye ::: bir hikâyeden çıkarılmış veya bir hikâyeye dayanılarak söylenilen söz.

mebnâ ::: ‬bina

mebnî ::: ‬dayanan

mebnî ::: bina edilmiş