fesh ::: (a. i.) : 1) bozma, bozulma, dağıtma, dağılma.

fesh-i mukavele ::: mukavelenin, anlaşmanın bozulması.

fesh-i şirket ::: şirketin dağılması. 2) huk. bir mahkemenin verdiği kararı, onun üstünde bulunan bir başka mahkemenin bozması, hükümsüz bırakması, çürütmesi.

fesh-i i'iâm ::: huk. îlârnı hükümsüz bırakma.

fesh ::: bozma , kaldırma , iptal etme

fesh ::: ‬iptal etme

fesh ::: kaldırma

fesh ::: bozma