faiz ::: (a. i. fevz'den. c. : fevâiz) : 1) ödünç verilen paraya karşı alınan kâr. (bkz. : güzeşte, nema, ribâ). 2) bolluk çokluk, taşkınlık. 3) s. feyezan eden, taşan.

fâiz-i basît ::: alınan borç müddeti içine değişmiyen anaparanın getirdiği faiz, kâr.

fâiz-i cüz'î ::: bir liranın belirli zaman içinde getirdiği faiz.

fâiz-i küllî ::: bir parayı teşkîl eden cüz'î faizlerin tutarı olan asıl faiz.

fâiz-i mürekkeb ::: bir paranın getirdiği faiz, vâde sonunda anaparaya katılmak suretiyle hesap edilen faiz.

fâiz ::: taşan , faiz

fâiz ::: ‬taşan

fâiz ::: faiz

fâiz ::: paradan elde edilen kazanç