âmir ::: (a. s. umrân'dan.) : 1) mâmur eden, şenlendiren, (bkz. : ammâr). 2) imâr olunmuş. 3) devlete âit. [müen. "âmire"].

âmir ::: (a. s. umrân'dan.) 1) mâmur eden, şenlendiren, (bkz. : ammâr). 2) imâr olunmuş. 3) devlete âit. [müen.

âmir ::: mamur eden

âmir ::: şenlendiren

âmir ::: imar olunmuş

âmir ::: imar edilmiş

âmir ::: mamur

âmir ::: abat yer

âmir ::: harap olmayan

âmir ::: adam yaşayan

âmir ::: meskûnlaşmış

âmir ::: zemi

âmir ::: tarla

âmir ::: ekilen yer

âmir ::: devlete ait

âmir ::: devlete veya hükûmete mensup olan