tâli' ::: (a. i.) : 1) nişangâhın arkasınadüşen ok. 2) tulû'eden, doğan. Kamer-i tâli' : doğan Ay. 3) talih, kısmet, kader, baht.

talî, tâliye ::: (a. s.) : 1) sonradangelen; bir şeyin arkası sıra giden. 2) ikinci derecede olan. Mekâtib-i tâliye : iptidaîden sonra ve âlî'den önce gelen mektepler. Mes'ele-i tâliye : öncekinden sonra çıkan mes'ele. Ulûm-i tâliye : i'dâdî mekteplerinde gösterilen dersler. 3) Kur'ân okuyan. 4) marrt. *sonurtu, fr. consequent. talî cümle : mant. *bağınlı cümle, yan cümle, (bkz. : tâbi'cümle).