tıbâk ::: (a. i.) : 1) uygunluk, uyma. (bkz. : mutabakat). 2) kat, tabaka. Sipihr nüb tıbâk : dokuz kat gök.

tıbâk-ı îcâb ::: ed. aralarında mutabakat olarr kelimelerin îcap mânâsını kapalı surette anlatma. Meselâ : "güller safâda hurrem ü handan ve şâd-mân* bülbül belâda bencileyin zâr ü bî karâr".

tıbâk-ı selb ::: ed. aralarında mutabakat olan kelimelerin selb mânâsını îmâ etmesi. Meselâ : açıldı gonceler bâğ-ı cehanda* neler oldu açılmaz oldu gönlüm.