sevk ::: (a. i.) : 1) önüne katıp sürme, ileri sürme. 2) (sebebolup) bir netîceye bağlama. '3) yollama, gönderme, (bkz. : irsal).

sevk-ı tabii ::: psîlc. * içgüdü, fr. instinct.

"); sûk ::: (a. i. sâk'ın c.) : (bkz. : sîkan).

sûk ::: (a. i. c. : esvâk) : çarşı, pazar, alım satım yeri

sûk-ı sultân! ::: mezat yeri.

sûk-ı Ukâz ::: islâmdan önce, Arap Yarımadasında bulunan ve Arap şâirlerinin toplanıp şiir yarışı yaptıkları Nahle ile Tâif arasında kurulan meşhur bir panayırın adı.

sevk ::: gönderme

sûk ::: çarşı

sevk ::: ‬gönderme

sûk ::: ‬çarşı

sûk ::: (a. i. sâk'ın c.) (bkz. : sîkan).