sedd ::: (a. i.) : 1) kapama, tıkama; kapanma, tıkanma, engel olma. 2) mania, perde, (bkz. : haciz, hâil) 3) set, tümsek. 4) baraj, büğet. 5) rıhtım.

sedd-i âhenîn ::: demir duvar, demir perde.

sedd-i bâb ::: kapı örtme.

sedd-i hâil ::: araya giren, engel olan set.

sedd-i nutk ::: susma.

sedd-i rahne ::: gediği kapama, tıkama.

sedd-i ramak ::: ölmiyecek kadar yiyip içme.

sed ::: engel

sedd ::: set , baraj , tıkamak , rıhtım , tümsek , engel

sedd ::: ‬set

sedd ::: baraj

sedd ::: engel

sedd ::: kapama

sedd ::: tıkama

sedd ::: kapatılma