rişte ::: (f. i.) : 1) iplik, tire. Ser-rişte : ip ucu, tutamak. 2) ilgi, baij. (bkz. : alâka). 3) g. s. sanatkârâne yapılmış bir yazıyı veya yapılmış bir minyatürü çevretiyen tezhibin iç kısmına sınır olarak tek, çift, eşit veya farklı kalınlıklarda çekilen çizgi, [fiili : rişte çekmek] . rişte-i cân : can ipliği, can bağı. riste-i esk : gözyaşı ipliği.

rişte ::: (f. i.) 1) iplik, tire. Ser-rişte : ip ucu, tutamak. 2) ilgi, baij. (bkz. : alâka). 3) g. s. sanatkârâne yapılmış bir yazıyı veya yapılmış bir minyatürü çevretiyen tezhibin iç kısmına sınır olarak tek, çift, eşit veya farklı kalınlıklarda çekilen çizgi, [fiili : rişte çekmek] . rişte-i cân : can ipliği, can bağı. riste-i esk : gözyaşı ipliği.