"); dem ::: (a. i. c. : dimâ') : kan. İrâka-i dem : kan dökmek, İ'tidâl-i dem : soğukkanlılık.

dem ::: (f. i.) : 1) soluk, nefes. 2) içki. 3) an, vakit, saat, zaman.

dem-i bahar ::: bahar nefesi, bahar gibi güzel kokan nefes.

dem-i civânî ::: gençlik zamanı. 4) aldatma, hile. 5) kibir, gurur, büyüklük. 6) toku. 7) kuyumcu ve demirci körüğü. 8) n. âh. 9) ağız [insan; bıçak, kılıç]. 10) şiirin veznî.

dem-i İsâ ::: İsa nefesi, îsa nefesli.

Düm ::: (f. i.) : kuyruk, (bkz. : dünbâl, dünbâle).

dem ::: kan , zaman , nefes , soluk , an

düm ::: kuyruk

dem ::: ‬kan

dem ::: ‬zaman

dem ::: nefes

dem ::: içki

düm ::: ‬kuyruk

dem ::: (a. i. c. : dimâ') kan. İrâka-i dem : kan dökmek, İ'tidâl-i dem : soğukkanlılık.

Düm ::: (f. i.) kuyruk, (bkz. : dünbâl, dünbâle).