"); dân ::: (f. e.) : 1) Arapça, Farsça, bazen da Türkçe kelimelere takılarak yer, mahfaza, kab mânâsına kelimeler meydana gelir. Cür-dân; iğne-dân : ibnelik. Kalem-dân : kalemlik. Nemek-dân : tuzluk. Ateş-dân : ateşlik gibi. 2) s. bilen, bilir. Suhan-dân : sözbilir. Nâ-dân : câhil. Nükte-dân : nükte bilir, yapar. gibi.

dân ::: (f. i.) : tane. (bkz. : dâtiek).

dân ::: bilen , kap

dân ::: ‬bilen

dân ::: ‬kap

dân ::: (f. e.) 1) Arapça, Farsça, bazen da Türkçe kelimelere takılarak yer, mahfaza, kab mânâsına kelimeler meydana gelir. Cür-dân; iğne-dân : ibnelik. Kalem-dân : kalemlik. Nemek-dân : tuzluk. Ateş-dân : ateşlik gibi. 2) s. bilen, bilir. Suhan-dân : sözbilir. Nâ-dân : câhil. Nükte-dân : nükte bilir, yapar. gibi.

dân ::: (f. i.) tane. (bkz. : dâtiek).