haşeb ::: (a. i.) : kereste yapılan kalın, kuru ağaç, odun.

haşeb-i kâzib ::: (yalancı odun), bot. enine kesilen ağacın kabuğuna yakın olan yumuşak kısmı.

haşeb-i sâdık ::: bot. ağacın hakiki odun hâline gelen kısmı.

haşeb-ül-enbiyâ ::: bot. peygamber ağacı.

haşeb ::: odun

haşeb ::: ‬odun