hâkim ::: (a. i. c. : hakeme. hâkimûn. hükkâm) : 1) her şeye hükmeden, Allah. Ahkem-ül-hâkimîn, Hayr-ül-hâkimîn : Allah.

hâkim-i hakiki, hâkim-i lemyezel ::: Allah.

hâkim-i mutlak ::: (Cenâbıhak). 2) hükmeden, dâva yargılama işine me'mûr olan, * yargıç. 3) s. üstte bulunan. 4) kadı; vali; âmir; hükümdar, emîr.

hükkam ::: (a. i. hâkim'ln c.) : hâkimler.

hükkâm-ı adliyye ::: adliye hâkimleri.

hâkim ::: hükmeden , hakim-i ezeli , hakim-i mutlak , hakim-i zülcelal , )