çene ::: (f. i.) : (bkz. : çâne).

çeng ::: (f. i.) : 1) el. 2) pençe. 3) kanuna benzer, dik tutularak çalınır bir çeşit saz. 4) zf. eğri büğrü.

çeng-i meryem ::: meryemeli denilen nebat, (bkz. : buhûr-i meryem).

çengâl, çengül ::: (f. i.) : 1) çengel. 2) pençe.

çengâl-i şahin ::: şahin pençesi.