cuşiş ::: (f. i.) : coşmuş, kaynama. (bkz. : cûş, cûşânî).

cûşiş-i yâd ::: anmanın coşkunluğu.

"); cübb ::: (a. i.) : kuyu. (bkz. : bi'r, çeh).

cübb-i Yûsuf ::: Yusuf Peygamberin atıldığı kuyu.

cûşiş ::: coşku

cûşiş ::: ‬coşku