tenâzu' ::: (a. i. nez'den) : çekişme, uğraşma.

tenâzu'bi-l-eydî ::: fık. iki kişinin zilyet oldukları, ellerinde bulundurdukları bir gayrimenkul için kavga etmeleri. tenizu-ı fi'leyn : gr. iki fiilin bir birinden türemesi.