tesâvî ::: (a. i. sevî'den) : 1) bir ve müsâvî (eşit) olma, beraber ve bir derecede bulunma. 2) soys. * eşitlik.

tesâvî-i kuvâ ::: iki kuvvetin bir raddede bulunuşu.

tesâvî-i leyi ü nehâr ::: asrt. gece ile gündüzün bir oluşu, güntün * eşitliği, fr. equinoxe.

tesâvî-i nâkizeyn ::: mant. *çatışkı, ir. antino. mie.

tesâvî-i şekl ::: kim. *eşbiçimlik, fr. isomorphie.

tesâvî-i terkîb ::: kim. izomeri, fr. isomeVie.

tesâvî ::: eşitlik

tesâvî ::: ‬eşitlik