tahakküm ::: (a. i. hükm'den c. : tahakkümât) : 1) hâkimlik takınma. 2) zorbalık etme.

tahallül ::: (a. i. hall'den. c. : tahallülât) : 1) hallolma, cüzüleri birbirinden ayrılma. 2) kim. ayrışma.

tahakküm ::: hükmetme , hükmü altında tutma

tahakküm ::: ‬hükmetme

tahakküm ::: hükmü altında tutma