te'lîf ::: (a. i. ülfet'den) : 1) uzlaştırma, barıştırma, (bkz. : müsâleha, müsâle-met).

te'lîf-i beyn ::: ara bulma, uzlaştırma.

te'lîf-i kulûb ::: gönülleri çekecek şekilde iyi muamelede bulunma; hoşnûdetme. 2) (a. i. c. : te'lîfât) kitap, eser yazma; yazılmış, ortaya konulmuş eser. Za'f-ı te'lîf : ed. ifâdede düşüklük.

te'lîf ::: yanyana getirme , alıştırma , bir araya getirilmek , birleştirilmek , kaleme alınmak

te'lif ::: eser yazma , barıştırmak , husumeti defetmek , ülfet ve imtizac ettirmek , çeşitli şeyleri birleştirip karıştırmak , eser yazmak , noksan bir adedi bine çıkarmak