târih ::: (a. i. c. : tevârîh) : 1) târih.

târih-i edebiyyât ::: edebiyat târihi.

târih-i husûsî ::: husûsî (*özel) târih.

târih-i umûmî ::: umûmî (*özel) târih. 2) "ebced" hesabiyle düşürülen târih.

târih-i nebeân ::: çıkış, kaynama zamanı, [nehirhakkında]

tarih ::: hadiseye vakit tayin etmek , vak'anın vukuuna tayin olunan vakit , zaman tesbiti , geçen hadiseleri kaydetmekten hasıl olan ilim , vak'anın vukuuna vakit tayin eden söz ve makam , memlekette vaki olan hadiseleri zamana nazaran tertip ve sırasıyla zikir ve beyan eden kitap , işe yaramaz diye bir kenara atılmış nesne