Beyân ::: (a. i. c. : beyanât) : 1) anlatma, açık söyleme, bildirme. 2) ed. belagat ilminin, hakikat, mecaz, hikâye, teşbih, istiar gibi bahislerini öğreten kısmı, (bkz. : belagat).

beyânı efkâr ::: fikirleri söyleme.

beyân-ı hâl ::: hâlini bildirme, anlatma.

beyân-ı matlab ::: istenilen şeyin beyân edilmesi, dileğin bildirilmesi.

beyân-ı zaruret ::: huk. beyâna mevzu olmayan bir nevi söz, söylenmediği halde söylenmiş sayılan hüküm.

beyân ::: açıklama , anlatma , ifade etme