ekl ::: (a. i.) : bir şey yeme[k], yenilme.

eki ü şurb ::: yeme içme.

ekl ::: yeme

ükül ::: meyva , azık

ekl ::: ‬yeme

ükül ::: ‬meyva

ükül ::: azık

ükül ::: zeka

ükel ::: (a. i. ükle'nin c.) lokmalar.

ükl ::: (a. i.) 1) meyva. 2) yiyecek, azık. 3) zekâ. (bkz. : ükül).

ükül ::: (a. i.) 1) meyva. 2) rızık, azık; nasip. 3) zekâ. (bkz. : ükl). Zû-ükül : zekâ sahibi, zekî.