i'tirâf ::: (a. i. irfân'dan. c. : i'tirâfât) : suçunu veya yerinde olmıyan bir hareketini saklamaktan vazgeçip söyleme, hakkı teslîm etme, fr. confession.

i'tirâf-ı cürm ::: maznunun (* sanığın) : işlemiş olduğu suçu söylemesi.

i'tirâf-ı kusur ::: kusurunu î'tirâf etme, söyleme.

itirâf ::: sakladığı şeyi söyleme , hakkın verme

itirâf ::: ‬sakladığı şeyi söyleme

itirâf ::: hakkın verme